تاثیر جینسنوزیدrb1 بر بیان ژن گیرنده ادیپونکتین ‏‏و جابجاییglut4 در سلول های عضلانی رده یc2c12

استفاده از داروهای گیاهی در درمان دیابت نوع 2 از دیرباز مورد توجه بوده و امروزه به دلیل مزیت های آن ها از جمله دارا بودن ترکیبات طبیعی، ایمنی بالا، ارزان و قابل دسترس بودن مورد توجه عمومی قرار گرفته است. جینسنگ آسیایی (panax ginseng) و جینسنگ آمریکایی (panax quinquefolius) دو نوع از گیاهان دارویی هستند که امروزه برای درمان بیماری ها از جمله دیابت به طور وسیعی استفاده می شوند. جینسنوزید ها یا تراپنویید های دامارین فراوان ترین متابولیت های ثانویه این گیاهان، با خاصیت درمانی در بیماران دیابتی، هستند. جینسنوزید rb1 بیشترین جینسنوزید را در جینسنگ آسیایی به خود اختصاص می دهد. ادیپونکتین یکی از مهم ترین ادیپوسایتوکاین هایی است که از ادیپوسیت ها ترشح می شود و به عنوان هورمونی با خاصیت افزایش حساسیت سلول ها به انسولین عمل می کند. اگرچه مطالعات اخیر نشان می دهد که ادیپونکتین و جینسنوزید با مسیر های مولکولی سیگنال دهی مشابه در افزایش حساست به انسولین و برداشت گلوکز در سلول های عضلانی و چربی عمل می کنند، اما اثرات تنظیمی جینسنوزید ها بر سیگنال دهی ادیپونکتین در این سلول ها گزارش نشده است. در مطالعه حاضر برای اولین بار تأثیر جینسنوزید rb1 بر بیان گیرنده های 1 و 2 ادیپونکتین و ارتباط آن ها با جا به جایی glut4 در سلول های c2c12 مورد بررسی قرار گرفت. سلول های c2c12 با غلظت های متفاوت 001/0، 01/0، 1/0، 1، 10، µm100 rb1 در مدت زمان های 1، 3، 6، 12 تیمار شدند. pcr در زمان حقیقی و وسترن بلاتینگ به ترتیب جهت ارزیابی میزان تغییرات بیان ژن گیرنده های ادیپونکتین و جابه جایی glut4 انجام شد. جینسنوزید rb1 در دوز های 10 و µm100 بعد از 3 ساعت تیمار سبب افزایش سطح پایه بیان ژن گیرنده های ادیپونکتین در مقایسه با گروه کنترل گردید. به علاوه، افزایش بیان در گیرنده 1 ادیپونکتین بیشتر از بیان گیرنده 2 بود. هم چنین افزایش هم زمان جا به جایی glut4 و بیان ژن گیرنده های adipori و adiporii در سلول-های میوتیوب c2c12 در دوز ها و زمان های مشابه دیده شد. در مجموع نتایج این مطالعه نشان داد که جینسنوزید rb1 با تأثیر بر سیگنال دهی ادیپونکتین سبب افزایش حساسیت به انسولین در سلول های عضلانی می شود. این نتایج به شناسایی مکانیسم جدید کاهش گلوکز و خواص ضد دیابتی جینسنوزید ها کمک نموده و شواهد کافی برای تولید فرآورده های درمانی گیاهی به منظور درمان دیابت را فراهم می نماید.